De Kroost Van Ons Thuis: Een portret in Juni 2025 (Oftewel 35 Weken Zwanger)

Wat ik eigenlijk ging doen deze avond:

-        Kombucha maken (die zwam begint er gevaarlijk uit te zien)

-        De moederdaggedichten van de kinderen van de muur trekken (voor het eerst heb ik een moederdagcadeau gekregen, met dank aan kleuterleidsters-stagiairs uit de buurt)

-        Wortelen fermenteren

-        Bromvliegen doden.

(leve ‘leven op den buiten’)

Maar het wordt een update op de blog. Reden: mijn buik staat te gespannen. En het is warm. Enkel liggen biedt soelaas.

Na een besluitvormingsproces dat veel weg had van een Japanse slingerklok, heb ik (voor de vierde keer dus) besloten dat we stoppen met school. Maandag, om precies te zijn.

Eerlijkheidshalve hebben we ons door het huisonderwijs gesléépt de afgelopen maanden. Het was gewoon zwaar met de zwangerschap. De concentratie was ver te zoeken. Beproefde methodes lukten niet meer. Zoals het ochtendmandje (morning basket), dat meer weg had van een spelletje apenslingeren in de jungle dan van onderwijs.

Ik twijfelde om de knoop door te hakken, omdat (a) de zomervakantie te lang dreigt te worden, met de komst van baby nummer zes in ’t verschiet, (b) we dan sowieso een alternatief programma nodig hebben. Vijf kinderen een volledige dag loslaten: no go. Kinderen floreren bij een minimum aan vaste dagactiviteiten en aandacht van Mommy, zo weet ik nog ondanks mijn gedenatureerd 35-weken-zwanger brein.

Lees meer: Muziekschool of Geen Muziekschool? Over het belang van vrije tijd

Maar het is vooral moederlief die toe is aan vakantie. Ik heb namelijk mentale ruimte nodig voordat de baby er is. En ik heb het er best moeilijk mee dat we door onze nieuwe woonst onze kinderen dit jaar niet allemaal tegelijk kampjes kunnen laten volgen in de zomer (een van mijn oplossingen voor socialisatie én om mijn mental sanity te bewaren).

Ik zit met het agiterend idee in mijn hoofd dat ik héél het huis in orde moet brengen voor de baby arriveert, als daar zijn:

-        Een muur van vier meter hoog behangen

-        Een stapelbed met 184 755 zijden aan schuren en inoliën naar een andere kleur

-        Nog eens een karrevracht naar het stort brengen (deel 1 is al gebeurd)

Volgens de echtgenoot heb ik enkel nog maar volstrekt nutteloze dingen gedaan, zoals de lattenbodem van het jongensbed afgeplakt met tape zodat je de blauwe randjes niet meer kan zien.

(Ik ben daar echt heel tevreden mee.)

En dan nu: een overzichtje van de crew.

Mezelf (toch wel al 34 jaar)

Thans moeder van twee meisjes en drie jongens, straks moeder van…

DRIE meisjes en drie jongens!

Ik heb zodanig veel grondwettelijk recht bestudeerd dat mijn lichaam besloot dat ons gezin paritair moest zijn samengesteld.

Op dagelijkse basis bezig met: overleven, uithuilen op ’s hubby’s schouder, desondanks altijd een betere moeder en echtgenote proberen zijn en daar ook cursussen voor creëren als therapie.

De echtgenoot (een beetje ouder)

Vakbondsafgevaardigde van Workaholics United.

Ontwikkelde een koopverslaving. Ons huis wordt al enkele maanden geteisterd door bombardementen van alle denkbare pakketdiensten.

Hoogtepunt: toen hij na het lezen van een burenbericht over de aanpak van Aziatische hoornaars overtuigd was dat we MET ONMIDDELLIJKE INGANG de duurste hoornaarval ter wereld in huis moesten halen, en hij daar als goede huisvader ook onze laatste centen aan heeft besteed. Er bleek uiteindelijk een identiek exemplaar in huis te staan vanwege de vorige eigenaars, en na enkele weken stofvergaring heb ik de nieuwe val dan maar vakkundig in de kast gezet.

De eerste (zeven jaar)

Verblijdt het hart van haar moeder door haar eerste gerechtjes te bereiden.

Blijft me ook charmeren met uitspraken als “Ik hoop dat jij achttien kinderen gaat krijgen.”

Hoewel haar smaakpapillen nog steeds bovenal neigen naar voedingswaren met om het meest verpakking en om het minst voedingsstoffen, is ze diep in haar hart een echte Homesteader. Zorgt voor meer dan de helft van ons dierenpark en vertelt me regelmatig dat ze later zelfgemaakte frambozenijsjes wil maken voor haar kinderen van haar eigen frambozen.

Lees meer: 7 Redenen Om Te Homesteaden Met Kinderen

Lees meer: Tips Om Je Kinderen Te Laten Meehelpen In Huis Die Werken

De tweede (zes jaar)

Doet gehoorzaam mee met de laatavondlijke lessen Frans met zijn zus. Zodra het na 20u15 is, is zijn uitspraak zo vernederlandst dat ik mij ternauwernood kan inhouden om het uit te proesten. Alsdan begint mijn buik te schudden zoals die van een héél dikke meneer.

Kruipt op de zolder om aan zijn Lego te werken als het daar 35 graden is. Keert terug met vijf liter vochtverlies.

Jommekesverslaafd.

Onlangs ontdekten de echtgenoot en ik verbluft dat hij de nummers van de stripalbums onfeilbaar kan linken met de juiste titel. Sindsdien laten we hem iedere dag Feiten uit het hoofd leren.

De derde (vier jaar)

Een greep uit de uitspraken van deze kleuterfiguur sinds begin juni.

• “Dit is mijn lievelingsoprit.”

• “Als er oorlog komt ga ik mij heel goed verstoppen.”

• Grootouders: “Je oogjes blinken.” Vierjarige: “Ik heb ze goed gewassen.”

• Wanneer ik aan de kinderen schets dat een bevalling niet geheel zonder gevaar is: “Ga je alsjeblieeeeeeeft naar een goede dokter gaan voor de bevalling?”

• “Maar mamaaa, ik zeg heel luid Amen want anders kan God mij niet horen.”

• “Later wil ik clown worden.”

• Ik, tegen zijn zusje: “Wat is het verschil tussen jongens en meisjes?” Hij, ertussen komend: “Meisjes mogen NIET pissen in de haag en jongens mogen WEL pissen in de haag!”

(Help.)

(Wie heeft hem dat woord geleerd?)

De vierde (3 jaar)

Heeft veel talenten, maar schopte het toch al tot Lijfkapster van haar vader.

Zingt tot in juni Adeste fideles.

Leert Ubi Caritas en een verkeerde versie van het alfabet aan haar broertje van één.

De vijfde (22 maanden)

Leert spreken zoals Belgische regeringsonderhandelingen: eerst zes maanden stilstand, vervolgens een doorbraak in enkele dagen tijd. Een uitstap naar de zee (“jee” – ook het zand was jee, het schepje was jee, de emmer was jee) in de Paasvakantie triggerde bij hem een explosie aan nieuwe woorden.

Leukste woorden:

-        “Jow” (zon)

-        “Bak.” (melk)

- "Bobo taap" (ik wil een boterham met kaas)

-        “Adédéé” (nadat wij ons wekenlang afvroegen of hij een nieuw acroniem had verzonnen, bleek het woord te slaan op een “krokodil” uit een van zijn lievelingsboekjes.)

Wil drieënnegentig keer per dag het verhaaltje van de reus lezen uit Florian De Bange.

*zonder twijfel eentje voor op mijn favo-prentenboekenlijst.

Produceert drie emmers speeksel per dag.

De Gestoorde Kat, Lucienne

De ster van mijn vorige blogpost.

Loopt gemiddeld met drie teken rond in haar gezicht.

Eet komkommers, salade en soep.

Miauwt niet, maar gromt, zoals een nokia uit de jaren tweeduizend.

Thans hebben wij ook een Gestoorde Haan, die komt uit een dysfunctioneel gezin en begint te kraaien om 1 uur 's nachts. Maar dat is voor een volgende blogpost.

Tot binnenkort, waarschijnlijk mét baby,

Linde

Overweldigd als moeder? Niet wetend welke taak je eerst moet aanpakken? Nooit tevreden met wat je hebt kunnen doen? Schrijf in voor mijn online cursus timemanagement voor beproefde tips uit de praktijk.