Dus, hier zijn we, aan het begin van de belangrijkste week van het jaar voor de christenen. Vanmorgen keken we een lange (afgeklokt op 2 uur en 15 minuten) maar prachtige Heilige Mis – heel bijzonder door het voorlezen van het volledige Passieverhaal, dit jaar uit het Evangelie van Mattheus.
In de namiddag zegenden we in een mini-ceremonie zelf onze palmtakken, taxus-versie. In de veronderstelling dat dat onder de huidige omstandigheden toegelaten was – jedoch... ik haalde mijn informatie uit een (pertank betrouwbare) Amerikaanse website en had daarbij niet stilgestaan bij het feit dat de concrete richtlijnen afhangen van de lokale bisschoppenconferentie --> wij doen beroep op het vermoeden van onschuld (art. 6, lid 2 EVRM)!
Liturgisch leven betekent voorbereiden; zoals de priesters soms al op zondag hun homilie voor de zondag nadien voorbereiden. En daar ben ik, euh, nog geen kei in. Mijn specialiteit is achteruitlopen op de zaken.
In allerijl heb ik aldus vandaag een ‘programma’ voor de komende week klaargestoomd. Ik hoop dat het plezierig wordt met de kindjes (we zullen bijvoorbeeld een voetwassing doen), en vooral, dat we in ons hart Jezus niet alleen laten, waarop liturgisch leven uiteindelijk gericht is.
Een onderdeel van dat programma is iedere dag een plaat inkleuren… Dat helpt om het voortschrijden van de dagen in de Goede Week te visualiseren (en Mathilde is er momenteel dol op). Ik stopte de kleurplaten in een boekje zodat zij die willen, er ook van kunnen genieten. Je vindt de pdf hier.
Sample:
Veertigdagentijd of niet, leven met een kleuter is (bijna) altijd even grappig.
Top 5 uitspraken van de voorbije week:
Jij bent niet moe! (uitspraak tijdens het in het ogen wrijven – ja, M spreekt nog steeds volhardend over zichzelf in de jij-vorm)
Pleister opdoen! (wanneer Thomas zegt dat de velux kapot is)
ATTÍE! ATTÍE broekje halen! (Mathilde leeft in de veronderstelling dat Thomas ‘schattie’ heet. Ze gebruikt de term, verbazend genoeg, enkel als ze van beneden naar boven roept. En wanneer ze iets nodig heeft.)
Alles zelf doen (de ‘aoef’ van vorige post) is tot een hoger level geëvolueerd. De reactie van Mathilde wanneer ze iets niet zelf mocht doen, is thans om de handeling ongedaan te maken en het ‘aoef’ te doen. Bijvoorbeeld als ik de kraan toe heb gedaan, doet ze hem terug open om hem vervolgens toe te doen. Als ik haar naar boven draag terwijl ze eigenlijk zelf wilde gaan, gaat ze de treden terug tot het punt vanwaar ik haar heb opgepakt.
Pyjama aan! (Mathilde becommentarieert de kazuifel van de priester tijdens de zondagsmis)
En Theodoortje, die bijt er gewoon op los. Liefst op de momenten waarop je ’t minst verwacht, je aanvallend in de kuit.
Een klein beetje beeldmateriaal, en dan moeten we dringend 1 uur 39 minuten geleden gaan slapen...
Tot binnenkort,
Linde.
De headset voor telewerk wordt hier dagelijks gebruikt. Door Todoman.
... 'Dat voor mama!'
Dank je, lieve lezer, om deze blog door te nemen! Ik ben benieuwd of je er iets aan hebt gehad… in dat geval: je kan me altijd helpen om de blog te verspreiden naar meer en meer mensen door op het hartje te klikken, een reactie toe te voegen (momenteel kan dat helaas nog niet zonder inloggen), naar hem te linken op je eigen webpagina, of hem te delen op social media via de knoppen hieronder. En Ons Thuis te volgen op Facebook natuurlijk!